top of page
Προσοχή στον σιωπηλό υποσιτισμό!
92146265_915360805569531_898282171185863
38.jpg
9.jpg

Καθώς όλος ο πλανήτης προσπαθεί να περιορίσει την πανδημία του νέου κορωνοϊού και της λοίμωξης COVID-19 οι περισσότεροι από εμάς αισθάνονται ολοένα και περισσότερο άγχος. Όταν δημιουργούνται αγχωτικές και στρεσογόνες συνθήκες τέτοιου μεγέθους και έκτασης συχνά εμφανίζονται σημαντικές αλλαγές στην διατροφική συμπεριφορά των ανθρώπων, σύμφωνα και με τον Πανελλήνιο Σύλλογο Διαιτολόγων – Διατροφολόγων. Η χαρακτηριστικότερη και ίσως πιο συχνή είναι το λεγόμενο «συναισθηματικό» φαγητό, όπου η κατανάλωση τροφής αυξάνεται σε μια συνειδητή ή ασυνείδητη προσπάθεια να κατασταλούν ή να μετριαστούν τα αρνητικά συναισθήματα. Αυτή δεν είναι όμως η μόνη, συναισθηματικού τύπου, διατροφική αντίδραση καθώς κάποιοι άνθρωποι όταν έχουν πολύ άγχος το ρίχνουν στο φαγητό και κάποιοι κάνουν το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή τρώνε λίγο ή αποφεύγουν τροφές από τις οποίες αντλούν ευχαρίστηση. Το στρες, η κατάθλιψη, οι αγχώδεις διαταραχές και γενικά τα προβλήματα ψυχικής υγείας συνδέονται επίσης συχνά με υπερβολική πρόσληψη καφεΐνης ή/και αλκοόλ, η οποία φαίνεται να μειώνει περαιτέρω την όρεξη.

Όλοι κατανοούμε, πιστεύω, ότι μόνο και μόνο λόγω του περιορισμού της φυσικής μας δραστηριότητας θα πρέπει ενδεχομένως να επαναϋπολογιστεί η ενεργειακή μας πρόσληψη και να γίνει ίσως ένα ήπιος, ελεγχόμενος και σωστά σταθμισμένος θερμιδικός περιορισμός. Από εκεί όμως και μέχρι να φτάσουμε σε καθεστώς διατροφικής τρομοκρατίας και τρομολαγνείας απέχουμε πολύ.

Εισπράττω όλο αυτό το διάστημα με ειλικρινή απορία και έναν κάποιο εκνευρισμό, δεν θα σας κρύψω, από το στόμα ειδικών και μη έναν αδιάκοπο βομβαρδισμό μηνυμάτων και προειδοποιήσεων, άλλοτε με χιουμοριστικό άλλοτε πάλι με πολύ σοβαρό τρόπο, σχετικά με την πρόσληψη σωματικού βάρους εν μέσω πανδημίας και πόσο καταστροφικό αυτό θα ήταν! Νομίζω ότι αντί να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό, όπως οφείλουμε σαν επαγγελματίες υγείας, δημιουργούμε έναν ακόμα παράγοντα στρες που συνά επικοινωνεί ένα μήνυμα εντελώς διαφορετικό από αυτό που θέλουμε ή θα έπρεπε.

Σε μια δειγματοληπτική αποστολή ερωτηματολογίων διατροφής σε δείγμα 85 θεραπευόμενών μου το τελευταίο 20ήμερο, το 83% ήταν από μέτρια έως πολύ προβληματισμένο σε σχέση με την αναπροσαρμογή της διατροφικής του πρόσληψης και το 60 % αυτών αξιολογήθηκε ως ήπια ή μετρίως υποσιτιμένο ενεργειακά ή/και πρωτεϊνικά!!! Αν σκεφτούμε ότι μιλάμε για ένα κοινό με διατροφική συνειδητότητα πάνω από τον μέσο όρο και άμεση προσβαση σε διαιτολογικές υπηρεσίες, δεν θέλω καν να αναλογιστώ τί μπορεί να συμβαίνει στο μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού εκεί έξω!

Ως υποσιτισμός ορίζεται η διατροφική κατάσταση κατά την οποία έλλειψη ενέργειας, πρωτεΐνης ή/ και άλλων θρεπτικών συστατικών, είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό, προκαλεί δυσμενή αποτελέσματα στην λειτουργία του σώματος και/ ή στην κλινική έκβαση.

Σε μια εποχή που το σώμα μας έχει ίσως περισσότερο από ποτέ την ανάγκη μιας επαρκούς και σωστής θρέψης, υπάρχει κόσμος που στερείται συνειδητά ενέργειας ή/και πολύτιμων θρεπτικών συστατικών ή επιδίδεται σε υπεράσκηση σε μια υπέρμετρα αγωνιώδη, αχρείαστα κοπιαστική και πολλές φορές επικίνδυνη προσπάθεια να μην πάρει βάρος.

Εδώ και δεκαετίες είναι και επιστημονικά τεκμηριωμένη η αλληλένδετη σχέση της διατροφής και των λοιμώξεων.

Η φτωχή ποιότητα της διατροφής έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση ανεπάρκειας μικροθρεπτικών συστατικών, όπως του συμπλέγματος Β, της βιταμίνης Α καθώς και της C, αλλά και ανεπάρκειας σιδήρου που μπορεί να αποτελέσει παράγοντα κινδύνου για το εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Το αίσθημα ατονίας, η δυσλειτουργία του γαστρεντερικού και η αλλαγή του εντερικού μικροβιώματος, η μυϊκή ατροφία (που ενισχύεται πιθανώς και από την ελλιπή φυσική δραστηριότητα), η ευερεθιστότητα, τα προβλήματα συγκέντρωσης, το συνεχές αίσθημα πείνας και λιγούρας, τα προβλήματα στον ύπνο και το αίσθημα μόνιμης κούρασης, οι συχνοί πονοκέφαλοι και το αυξημένο αίσθημα ανησυχίας είναι μερικά μόνο από τα συμπτώματα του υποσιτισμού!

Οι πολύ χαμηλές σε θερμίδες δίαιτες εξασθενούν σημαντικά το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Άτομα που υποσιτίζονται (με διαιτολόγια χαμηλότερα από 1.200 θερμίδες ημερησίως) είναι πολύ πιο επιρρεπή έναντι των λοιμώξεων και μια γρίπη πιθανό να διαρκεί πολύ περισσότερο, από το εύλογο χρονικό διάστημα του κύκλου της ιώσεως.

Σε καμία περίτωση δεν προτείνω να αφεθούμε σε μια χαοτική διατροφική ρουτίνα που θα μας βυθίσει σε απώλεια της βιοχημικής μας ισορροπίας. Για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε όσο γίνεται καλύτερα όλη αυτή την υπέρμετρη απειλή θα πρέπει να θέσουμε το κατάλληλο διατροφικό πλαίσιο που θα μας εξασφαλίζει επάρκεια ενέργειας και θρεπτικών συστατικών και θα συμβάλλει με τον πλέον βοηθητικό και αποτελεσματικό τρόπο στην διατήρηση της ψυχικής και σωματικής μας υγείας!

Και αν το τέλος αυτής της πανδημίας μας βρει με 2-3 κιλά παραπάνω, δεν χάθηκε  ο κόσμος! Να είσαστε σίγουροι ότι με το που αρχίσει να αποκαθίσταται σταδιακά η κανονικότητα της ρουτίνας μας, η βιοχημική ισορροπία και τα κιλά μας θα επανέλθουν με την σειρά τους στην δική τους κανονικότητα.

bottom of page