1. Η διατροφή του καθενός είναι μια αυστηρά προσωπική υπόθεση.

 

Έχω, σε μόνιμη βάση, ένα κουτί χαρτομάντηλα στο γραφείο μου και ήταν πρόσφατα μόλις όταν συνειδητοποίησα ότι  τελικά το προσφέρω στους θεραπευόμενους μου πολύ πιο συχνά από ό, τι περίμενα. Οι άνθρωποι σκέφτονται συχνά ότι η επίσκεψη σε ένα διατολόγο σημαίνει να τιμωρούνται για κάθε είδους γλυκό ή fast food που ορέγονται να φάνε και έπειτα να στέλνονται στο σπίτι με ένα αντίγραφο του Οδηγού Τροφίμων προς διεκπαιρέωση. Τα πράγματα όμως δεν είναι, ή τουλάχιστον δεν πρέπει να είναι έτσι. Ένα αποτελεσματικό ραντεβού δεν είναι απλώς μια «συνταγογράφηση» μιας υγιεινότερης διατροφής, αλλά μια βαθύτερη έρευνα στα εμπόδια και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι θεραπευόμενοι μας. Αυτό ονομάζεται συμβουλευτική  της διατροφής και μας επιτρέπει να στοχεύσουμε στο «γιατί» και το «πώς» της συμπεριφοριστικής αλλαγής. (Όσο  και αν η βιομηχανία διατροφής ισχυρίζεται διαφορετικά, το να επιτύχει κανείς μια μόνιμη συμπεριφοριστική αλλαγή δεν είναι καθόλου εύκολη ή γρήγορη υπόθεση). Και αυτό γιατί η  σχέση μας με την τρόφη είναι κάτι πολύ πιο βαθύ και δυνατό από μια απλή απάντηση στην ερώτηση «τί θα φάμε σήμερα;”.

Γιατί λοιπόν οι άνθρωποι κλαίνε στο γραφείο του διαιτολόγου; Μερικές φορές νιώθουν μια λυτρωτική ανακούφιση όταν η σύστασή μου είναι να τρώνε περισσότερο και όχι λιγότερο. Αυτοί οι ασθενείς μπορεί να έχουν περάσει πολύ χρόνο γκουγκλάροντας την "καλύτερη" διατροφή για την τάδε ή δείνα περίπτωση. Οι συγκρουόμενες και περιοριστικές πληροφορίες που  συχνά λαμβάνουν τους έχουν αφήσει να αισθάνονται όχι μόνο πεινασμένοι,  αλλά πολλές φορές εξουθενωμένοι και σε πλήρη σύγχυση. Άλλοι θεραπευόμενοι αντιμετωπίζουν με δυσπιστία ή ακόμα και φόβο τη σύστασή μου να τρώνε μεγαλύτερη ποικιλία. Αυτοί οι ασθενείς μπορεί να έχουν κάποιου είδους διατροφική διαταραχή (ας μην ξεχνάμε ότι διατροφική διαταραχή δεν συνιστά μόνο η βουλιμία ή η ανορεξία αλλά και η υπερφαγία, η ορθορεξία και ένα σωρό άλλες συμπεριφοριστικού τύπου διαταραχές που σχετίζονται με την λήψη τροφής) που τους προκαλούν φόβο απέναντι σε ορισμένα τρόφιμα. Άλλοι πάλι μπορεί να βιώνουν αισθήματα ήττας, απογοήτευσης, φόβου ή ακόμα και ντροπής όταν τους αποκαλύπτω ότι δεν πρόκειται να τους δώσω ένα συγκεκριμένο  πλάνο γεύματος ή ένα σύνολο διατροφικών κανόνων. Και δεν συνειδητοποιούν ότι πολλές φορές είναι αυτά τα διαιτητικά μοντέλα  που τους έχουν οδηγήσει σε επαναλαμβανόμενες, ματαιωτικές αποτυχίες και όχι η έλλειψη θέλησης από μέρους τους.

 

2. Οι άνθρωποι γνωρίζουν ήδη τί περίπου περιλαμβάνει μια υγιεινή διατροφή.

 

Τρώτε περισσότερα λαχανικά, επιλέγετε δημητριακά ολικής αλέσεως, τρώτε  «έξω» λιγότερο συχνά, πίνεττε περισσότερο νερό και λιγότερα ζαχαρούχα ποτά... Αυτά δεν αποτελούν είδηση σχεδόν ​​για κανέναν. Σίγουρα, μπορώ να μοιραστώ μαζί σας χρήσιμες πληροφορίες για τα «κρυμμένα» συστατικά των τροφών, όπως π.χ. το ότι τρώτε πιθανότατα πολύ περισσότερο αλάτι από ό, τι νομίζετε από τα παρασκευασμένα τρόφιμα (μόνο ~ 10% προστίθεται από την αλατιέρα σας). Μπορώ επίσης να σας πληροφορήσω πόσα γραμμάρια ζάχαρης κρύβονται στην πραγματικότητα σε αυτό το  δελεαστικό frapuccino. Για να μην τα πολυλογώ, οι περισσότεροι άνθρωποι ήδη καταλαβαίνουν ότι αυτά δεν είναι τα πιο υγιεινά τρόφιμα. Η δουλειά μου λοιπόν, συχνά, βασίζεται στο ΠΩΣ όλα αυτά τα γνωστά πράγματα μπορούν να γίνουν πράξη και άρα συμπεριφορά (γιατί, ας μην γελιόμαστε η πληροφορία, από μονή της, δεν συνιστά γνώση και η γνώση δεν είναι ίση με συμπεριφορά). Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι και η ίδια η λέξη «διαίτα» προέρχεται από το «διαιτώμαι» που σήμαινε (στ’ αρχαία και στα μεσαιωνικά ελληνικά) «ζω με συγκεκριμένο τρόπο, η ζωή μου διέπεται από συγκεριμένες αρχές και συνήθειες».

 

3. Οι άνθρωποι συχνά επιλέγουν δίαιτες επειδή αυτό φαίνεται πολύ πιο εύκολο από τη δέσμευση για αλλαγή συμπεριφοράς.

 

Προγράμματα διατροφής, άρθρα στο διαδίκτυο, συμπληρώματα, ειδικά προϊόντα, σχετικά βιβλία... Η βιομηχανία της διατροφής αξίζει δεκάδες δισεκατομμύρια. Κανένα όμως από αυτά τα μέσα δεν φαίνεται να λειτουργεί μακροπρόθεσμα. Γιατί; Οι περισσότεροι άνθρωποι (υπολογίζεται περίπου  το 95%) δεν είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν ένα σχέδιο διατροφής για το υπόλοιπο της ζωής τους. Οι διαιτώμενοι είναι επίσης πιο πιθανό να καταλήξουν με βάρος μεγαλύτερο από αυτό από το οποίο ξεκίνησαν. Γιατί λοιπόν βλέπω τόσους πολλούς «χρόνιους» διαιτώμενους; Επειδή κάθε δίαιτα παρέχει μια υπόσχεση - μια λίστα ελέγχου με πολλά "to-dos" που θα οδηγήσει στην επιτυχία τόσο γρηγορότερα όσο μεγάλυτερη είναι η δύναμη της θέλησης σας.  Ακούγεται, πράγματι, εντυπωσιακό. Ξέρετε τί δεν ακούγεται εντυπωσιακό; Η δέσμευση. Όποιος και αν είναι ο τρόπος με τον οποίο θα επιλέξετε να χάσετε το πλεονάζον σωματικό σας βάρος, θα πρέπει να δεσμευτείτε ότι θα μπορείτε να τον διατηρήσετε για το υπόλοιπο της ζωής σας (αυτό, ίσως, να σας κάνει να ξανασκεφτείτε τόσο το αν είσαστε έτοιμοι για μια τέτοια δέσμευση όσο και ποιός θα είναι τελικά ο τρόπος που θα επιλέξετε!).

Για την ιστορία, δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ για απώλεια βάρους γιατί η "υγιεινή διατροφή" δεν είναι συνώνυμη με την απώλεια βάρους. Υπάρχουν πάρα πολλοί άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το βάρος  όπως π.χ. : γενετική, κατάσταση ενυδάτωσης, φάρμακα, άγχος, ύπνος, ιατρικές συνθήκες, φυσική δραστηριότητα, επάγγελμα κ.α. . Και πέρα ​​από αυτό, ας μην ξεχνάμε, ότι ποτέ δεν μπορείτε να πείτε πόσο υγιής είναι κάποιος κοιτάζοντας απλά πόσο αδύνατος ή όχι είναι!

 

4. Για την υπόλοιπη ζωή μου, πιθανότατα θα πρέπει να απολογούμαι για αυτά που τρώω;

 

Αυτό είναι πραγματικά το πιο απογοητευτικό. Δυστυχώς, ακούω συχνά πολλές δηλώσεις όπως οι παρακάτω:

​

    "Για να δούμε τί θα παραγγείλει ο διαιτολόγος από το μενού;"

 

    "Ωχ, καλύτερα να κρύψουμε το επιδόρπιο, έρχεται ο διαιτολόγος."

 

   "Δεν μπορώ να φέρω τα αγαπημένα μου φαγητά στην αίθουσα μεσημεριανού γεύματος,

    ο διαιτολόγος πιθανώς θα με κρίνει".

 

Μου αρέσει το κέικ, το ποπ κορν και οι τηγανητές πατάτες όπως σε όλους τους άλλους επειδή, εκτός από το να είμαι διαιτολόγος, είμαι και άνθρωπος! Για όποιον πιστεύει ότι θα έπρεπε να είμαι διατροφικά πιο «ενάρετη», σας λέω ότι ένας διαιτολόγος που τρώει,  κατά περίσταση, βούτυρο, αυγά, άσπρο αλεύρι και σοκολάτα  ΔΕΝ είναι καθόλου  το ίδιο με έναν καρδιολόγο που καπνίζει. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει κανένα απολύτως όφελος από το κάπνισμα, αλλά αντίθετα υπάρχουν πολλά και σημαντικά οφέλη από το να μπορούμε να απολαμβάνουμε ένα γεύμα. Αυτό, από μόνο του, συνιστά μια υγιή σχέση με το φαγητό. Το να τρώμε καλά δεν πρέπει ποτέ να βιώνεται σαν τιμωρία ή περιορισμός. Η απόλαυση συγκεκριμένων τροφίμων δεν πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε ένοχοι. Το φαγητό μας πρέπει να είναι απολαυστικό. Τα φαγητό μας πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε καλά. Είδα, κάποτε, μια χαριτωμένη εικόνα στο Instagram που συνοψίζει το όλον πολύ καλά :"Ξέρεις τί είναι πιο υγιεινό από το kale; Μια καλή και ισορροπημένη σχέση με το φαγητό ". Αμήν!

 

5. Η υγιεινή διατροφή μπορεί να είναι πολύ διαφορετική για τον καθένα

​

Το πιο υγιεινό πράγμα για πρωινό για ένα άτομο μπορεί να είναι οι νιφάδες βρώμης με ανάμεικτα μούρα και σπόρους τσία ενώ για κάποιον άλλον μια φέτα ψωμί σίκαλης με αβοκάντο και ένα ποσέ αυγό στην κορυφή. Κάποιος άλλος έχει κοιλιοκάκη, οπότε δεν μπορεί να φάει το ψωμί και ταυτόχρονα εργάζεται με τον ελάχιστο μισθό, οπότε δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά το ψωμί χωρίς γλουτένη  ή το αλεύρι βρώμης χωρίς γλουτένη ενώ υπάρχουν άνθρωποι που αρχίζουν να εργάζονται στις 6 το πρωί, οπότε δεν έχουν καθόλου χρόνο για να φτιάξουν ή/και να φάνε το πρωινό τους στο σπίτι.

Παράγοντες που  πρέπει να μπαίνουν στο παιχνίδι σχεδιασμού ενός προτεινόμενου τρόπου υγιεινότερης διατροφής θα πρέπει να περιλαμβάνουν πάντα :

Ωρες εργασίας.

Χρήματα.

Χρόνιες συνθήκες.

Χρόνος.

Υπάρχουν επίσης άνθρωποι που δεν τους αρέσουν π.χ  τα μακαρόνια (ναι υπάρχουν και τέτοιοι.....) ή το τυρί! Οι προτιμήσεις είναι εξαιρετικά σημαντικές και πάντα αποτελούν τελικά την καλύτερη και "πιο υγιεινή" επιλογή για τον καθένα μας. Θυμηθείτε, αν δεν σας αρέσει κάτι, μην αναγκάζετε τον εαυτό σας να το φάει.

 

6. Η διατροφή δεν είναι μαύρο και άσπρο.

 

Τις περισσότερες φορές, η απάντησή μου στις ερωτήσεις διατροφής του άλλου είναι «εξαρτάται». Ένα κλασικό παράδειγμα είναι: "Ποιό είναι το πιο υγιεινό (ξηροί καρποί, φρούτα, λαχανικά, γιαούρτι ...);" Συχνά απαντώνται ως εξής: "Λοιπόν, ποιό από όλα σας αρέσει πιο πολύ;" Θα μπορούσα να μιλήσω για το ότι τα καρύδια αποτελούν καλή πηγή ωμέγα-3 ή πως τα αμύγδαλα είναι μια καλύτερη πηγή ασβεστίου, αλλά αν τελικά σε εσάς αρέσουν πολύ τα κάσιους, πραγματικά δεν βοηθάω καθόλου έτσι! Επίσης, οι μόνιμα περιοριστικές διατροφές είναι εξαιρετικά βαρετές. Γι 'αυτό μια άλλη προτροπή  μου συχνά  είναι: "Συνεχίστε να αλλάζετε". Η ποικιλία είναι εξαιρετικά σημαντική για να κρατήσει τα πράγματα ενδιαφέροντα τόσο για εσάς όσο και για τον μεταβολισμό σας. Πρέπει επίσης να τρώμε πολλά διαφορετικά πράγματα, επειδή κάθε τρόφιμο έχει τη δική του ιδιαίτερη βιοχημική συνεισφορά στον οργαισμό μας. Είναι πολύ χρήσιμο ( και τελευταία και πολύ της μόδας) να συζητάμε για μάκρο- και μίκροθρεπτικά συστατικά και άλλα συναφή αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στο τέλος δεν τρώμε θρεπτικά συστατικά, τρώμε φαγητό.

 

Υπάρχει επίσης και το γεγονός ότι τα στοιχεία της διατροφής διαρκώς αλλάζουν και εμπλουτίζονται, αλλά αυτό είναι θέμα για ένα άλλο άρθρο...

 

​